Życie codzienne młodych Warszawiaków Dwudziestolecia Międzywojennego przepełnione było młodzieńczą beztroską, swobodą i radością z odzyskanej niepodległości. Główne informacje na temat życia towarzyskiego naszego rówieśnika i Jego przyjaciół czerpiemy z listów, pisanych przez niego.
Pierwsze relacje i przyjaźnie młodzież nawiązywała podczas lat szkolnych, które oprócz rodziny bardzo mocno oddziaływały na młodych ludzi i kształtowały ich charaktery. Oczywiście, życie szkolne nie było pozbawione żartobliwych wydarzeń. W listach Bogdan często wspomina o swoim „genialnym koledze” Jemiole.
Uczniowie, uczęszczający do gimnazjum chętnie wyjeżdżali na osiedla – wiosenne kolonie, gdzie przede wszystkim kwitło życie towarzyskie. W liście do rodziców czytamy opis spędzonego tam czasu. Popularną wówczas rozrywką były szachy. Bogdan wspomina z dumą swoje sukcesy w tej dziedzinie i wymienia kolegów z którymi rywalizował. Młodzież, w szczególności chłopcy, pasjonowali się piłką nożną i kolekcjonowali Przegląd Sportowy.
Dla ówczesnych młodych ludzi ważną rolę w życiu odgrywało poczucie patriotyzmu i szacunek dla tradycji W listach Bogdana nie brakowało wzmianek o nadchodzących lub niedawno minionych wspomnieniach świętych, najczęściej patronów rodziny. Kształtowanie patriotyzmu u młodzieży widoczne było już pierwszego dnia pobytu na osiedlu. Przed rozpoczęciem innych zajęć na otwarcie zaśpiewano hymn Polski. Tego typu postawy Bogdan opisuje jako rzecz naturalną i oczywistą, co świadczy o tym, jak bardzo przykładano wtedy wagę do wychowania młodego pokolenia na świadomych swej tożsamości obywateli.
