O projekcie – losy Bogdana Kajaka

Okruchy pamięci – zdjęcia, listy, pamiętnik, zeszyty szkolne, dokumenty – materialne dowody, dzięki którym  uczennice Liceum Strumienie poznają losy Bogdana Kajaka –  swego rówieśnika, żyjącego w dwudziestoleciu międzywojennym  – absolwenta Gimnazjum Adama Mickiewicza w Warszawie .

W rodzinnych albumach oglądamy go w domu z rodziną,  wśród codziennych zabaw, na spotkaniach z przyjaciółmi. Widzimy uśmiechniętego i przystojnego młodzieńca, który jak wynika z zachowanej korespondencji, wzbudzał wielkie zainteresowanie wśród koleżanek. Wojna brutalnie wkroczyła w tę beztroską i radosną rzeczywistość. W listopadzie 1939 zapisał w swoim pamiętniku „…jakże wiele już zaszło zmian i to nie tylko w moim osobistym życiu. Polski już nie ma…” . Aresztowany 22 stycznia 1941 za udział w  tajnych kompletach, najpierw został przewieziony do więzienia na Pawiaku a następnie – 5 kwietnia 1941 roku wraz z transportem więźniów, do KL Auschwitz. Otrzymał numer więzienny 12383. Zmarł 2 sierpnia 1941. Pozostały po nim cztery listy, pisane do rodziców, po niemiecku, na oficjalnym obozowym papierze.  Z takich Okruchów pamięci, dowodów i przedmiotów, uczennice i nauczycielki Liceum Strumienie próbują wspólnie  zbudować na nowo życie Bogdana – młodego człowieka, ucznia, kolegi z  klasy, którego wojna gwałtownie i okrutnie pozbawiła przyszłości.

Projekt realizujemy w oparciu o dokumenty odnalezione w rodzinie jednej z nauczycielek. Wydawało się nie tylko słuszne lecz także konieczne, aby pokazać te właśnie „okruchy pamięci” młodemu pokoleniu, aby posłużyły jako materiał do żywej lekcji historii.

 

 

 

Wyniki naszej pracy będą prezentowane w szkole Strumienie 25 kwietnia br i 17 maja br w języku angielskim na Wydziale Artes Liberales UW w ramach międzynarodowej sesji The Present meets the Past.

Nad projektem pracowały uczennice klasy I i II Liceum Strumienie oraz nauczycielki: j. polskiego, matematyki, języków: angielskiego, francuskiego, hiszpańskiego, łaciny, historii, biologii, geografii, informatyki.